W KRĘGU NOWYCH IDEI
Dorota Szumna, Mariusz Kalandyk, Nauczanie jako tworzenie warunków do aktywnego uczenia się - cz. 2
Z WARSZTATU BADAWCZEGO, INNOWACJE
Stanisław Korczyński, Stres adolescentów na różnych poziomach szkolnej edukacji
Edyta Szemlet, Uczeń na wagarach
Beata Oelszlaeger-Kosturek, Nauczanie i uczenie się – stare i nowe problemy
Anna Wójcik, Sebastian Wójcik, Metody aktywizujące w procesie nauczania – uczenia się na I etapie edukacyjnym (opinie studentów pedagogiki)
Anna Gaweł, Edukacja terapeutyczna z wykorzystaniem sztuk plastycznych dzieci odrzuconych rówieśniczo
PCEN i OTOCZENIE
Oferta Legalnej Kultury skierowana do nauczycieli i uczniów
Ocalić od zapomnienia
Konrad Noga, Tomcio Krecik i porwanie Ciastoludka
PORTRETY GALICYJSKIE
Sławomir Wnęk, Franciszek Ksawery Prek (1801–1863). Niemy świadek epoki
DYSKUSJE · POLEMIKI · RECENZJE
Marcin Jurzysta, Badania i dydaktyka historii najnowszej
Agnieszka Pieniążek, Przewrót kopernikański w polskiej oświacie
Rajmund Kożuszek, Zdzisław Nowakowski, Cezary Stępień, Dariusz Turlej, Rola kursów dokształcających w systemie nauczania grafiki komputerowej
Andrzej Pielecki, Zmiany postaw młodzieży wobec osób niepełnosprawnych
Mariusz Kalandyk, To lubię!, Synestetyk (pamięci A. Waligórskiego)
W swojej pracy dydaktycznej zajmuję się wraz ze studentami nie tylko czytaniem i analizą tekstów, lecz także poprawą umiejętności związanych z kompozycją, argumentacją oraz stylem. Uczę takich przedmiotów, jak poetyka, kompozycja z elementami retoryki, praktyczna stylistyka języka polskiego oraz struktura informacji w tekście (to ostatnie dotyczy tekstów internetowych). Problemy, z którymi się na co dzień stykam, znane są bardzo dobrze wielu polonistom – odzwierciedlają one bowiem szersze zjawisko, obejmujące wszystkie etapy kształcenia. Chodzi o zmniejszające się kompetencje językowe.
Organizacja środowiska edukacyjnego
Uczeń, a raczej jego mózg, jak się powiedziało, uczy się sam, ale nie samotnie. Samotność, zwłaszcza w otoczeniu internetowo-cyfrowym, może być niezdrowa dla mózgu i jego właściciela. W wielu przypadkach, potwierdzają to badania, jest w najwyższym stopniu szkodliwa. Uczenie się ma w dużym stopniu charakter społeczny, przebiega intensywniej, lepiej, skuteczniej w towarzystwie, zwłaszcza w grupie ludzi dobrze zmotywowanych i nastawionych na realizację precyzyjnie sformułowanych celów. Dużą rolę w uczeniu odgrywają neurony lustrzane; dzięki nim możemy naśladować i poprzez naśladowanie próbować zrozumieć intencje innych.
Nakładem wydawnictwa UMCS w Lublinie ukazała się książka pt. Zmiany postaw młodzieży wobec osób niepełnosprawnych, której tematyka porusza problem niepełnosprawności, niezwykle dziś popularny i szczególnie ważny z uwagi na powszechnie cenione zasady równości, równouprawnienia, przeciwdziałania dyskryminacji. Autorem recenzowanej publikacji jest Andrzej Pielecki – znany badacz, pedagog i dydaktyk, związany z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej. Autor jest znany w świecie nauki z publikacji takich jak: Wielowymiarowość aktywności i aktywizacji (2008, red. S. Guz, T. Sokołowska-Dzioba, A. Pielecki), Problemy pedagogiki specjalnej w okresie przemian społecznych (2002), Aktywność dzieci i młodzieży (2008, red. S. Guz, T. Sokołowska-Dzioba, A. Pielecki), Nauczanie niedowidzących w klasach 4–8 (1991, E. Skrzetuska, A. Pielecki), czy też wydanych w języku angielskim: The education of gifted and talented children in Poland (2009, współautorzy: Z. Palak, J. Kirenko, P. Gindrich, Z. Kazanowski), Student teachers in special education and their readiness to work with gifted and talented children (2008/2009, współautorzy: Z. Palak, J. Kirenko, P. Gindrich, Z. Kazanowski).